Utrzymywanie małych wymiarów igieł oraz pędów sosny i świerku. Nasze rodzime sosny, a szczególnie sosna czarna, często mają zbyt długie igły. Wielkość igieł można trochę redukować, mniej podlewając i dając bardziej ubogą glebę, a także mniej nawożąc.

Aby zachować zwarty i harmonijny zarys sosen i świerków, obłamujemy sosnom, od kwietnia do połowy maja, pąki nowych pędów. Świerkom pozwalamy na wypuszczenie pędów, a następnie uszczykujemy je w połowie lub dwóch trzecich długości. Pędy radykalne uszczknięte lub obcięte nożyczkami będą w tym miejscu wypuszczać nowe, bardzo delikatne, które później odpadną. Po roku wytworzą tam nowe pąki pędów. Pozwalamy im rosnąć dość długo, a następnie obrywamy do jednej trzeciej albo jednej czwartej długości. Od września do końca października uszczykujemy lub obcinamy dwu- lub trzyletnie igły. Igły wystające ponad daną formę można odpowiednio skracać.

Metodę tę można stosować w przypadku kosodrzewiny, sosny czarnej i sosny pospolitej.