Rodzaje lotnych inhibitorów korozji. Duża ilość prac naukowych oraz pozycji patentowych podaje szereg związków będących inhibitorami lotnymi korozji. A. Wachter i N. Stillman w szeregu patentów podali że lotnym inhibitorem korozji są: azotyn dwucykloheksyloaminy, azotyn dwuizopropyloaminy, azotyny dwucykloalkiloamin, czwartorzędowe sole a idoniowe zasad pirydynowych oraz węglany zasad organicznych. Autorzy ci stwierdzają, że aktywne są głównie azotyny zasad organicznych oraz związków mających co najmniej szcześcioczłonowy pierścień heterocykliczny. Pewną ilość związków będących lotnymi inhibitorami korozji wymienia Cerveni). Następna grupa związków organicznych, które działają jako lotne inhibitory korozji, to sole amin z wyższymi kwasami organicznymi. Kwasy te mogą być różnego rodzaju (np. nienasycone kwasy alifatyczne o prostym łańcuchu), jednak wymagane jest, aby ich stała dysocjacji wynosiła 10 do potęgi -3do 10 do potęgi -8. Przykładem takich związków może być palmitynian dwucykloheksyloaminy. Proponowane jest także użycie mieszanin azotynów zasad organicznych z solami kwasów organicznych i amin. Mieszaniny takie są bardziej efektywnie niż każdy ze składników użyty oddzielnie. Jako przykłady podano mieszaninę składającą się z azotynu dwucykloheksyloaminy oraz stearynianu, oleinianu lub palmitynianu dwucykloheksyloaminy.