Bonsai portulacaria afra

Gatunek ten pochodzi z Afryki Południowej, gdzie występuje na terenach z niewielką ilością opadów Oznaką dostosowania się do tych warunków jest gromadzenie przez roślinę dość dużych ilości wody zarówno w pniu, jak i w mięsistych liściach.
Ochronę liści przed niekontrolowanym parowaniem wody stanowi gruba warstwa wosku.
Pień, konary i gałęzie są podzielone na wyraźne pierścieniowate odcinki. Jeżeli wykona się cięcie między tymi pierścieniami, pozostawiony kikut zaschnie aż do następnego w kolejności pierścienia i w końcu odpadnie.
Dość niepozorne kwiaty pojawiają się na wierzchołkach młodych pędów.

Stanowisko. Portulacaria toleruje zarówno pełne słońce, jak i półcień. Im jaśniejsze jest stanowisko, tym bardziej zwarty pokrój będzie miała roślina. Może ona stać przez cały rok w pokoju, jednak latem dobrze reaguje na wyniesienie na dwór. Zimą toleruje temperaturę nawet ok. 10°C.

Podlewanie. Przed każdym podlewaniem ziemia powinna dobrze podeschnąć. Portulacaria przeżyje nawet cztery tygodnie bez podlewania. Gdy jednak liście stają się trochę pomarszczone, oznacza to, że najwyższy czas dostarczyć roślinie wody.

Nawożenie. W okresie wzrostu zalecane jest co cztery tygodnie zasilanie płynnym nawozem. W zimie nie ma potrzeby nawożenia.

Przesadzanie. W razie potrzeby przesadza się roślinę późną wiosną do mieszanki ziemi Akadama, kompostu z kory oraz piasku (proporcje 2:1:2). Najpierw należy przyciąć korzenie.

Przycinanie. Gdy tylko pędy urosną na taką długość, że mają 5-6 par liści, przycina się je, pozostawiając tylko 1-2 pary liści. Aby korona bonsai nie stała się zbyt zagęszczona, należy wycinać pędy tuż przy pniu lub też u nasady grubszych konarów. Przy każdym cięciu pozostawia się krótki odcinek pędu, który następnie zaschnie i sam odpadnie.

Drutowanie. Portulacaria dobrze poddaje się formowaniu bez drutowania.