Ważne jest, żeby było to miejsce jasne, odpowiednio dla gatunku słoneczne lub cieniste. Bonsai nie potrzebują koniecznie miejsca eksponowanego na postumencie lub stole, ale powinny być dobrze widoczne, gdyż w końcu są to dzieła sztuki przeznaczone do oglądania.
Za postument służą najczęściej płyty kamienne, masywne stoły drewniane lub betonowe. Nie powinny być one niższe niż 40 cm, najlepiej dopasowane do wysokości oczu patrzącego, czyli wysokie na 1-1,40 m. Na balkonie trzeba drzewa zabezpieczyć przed wiatrem i burzami i tak ustawić, żeby przy niepogodzie nie wypadły za balustradę. W ogrodzie należy tak umieścić zbiór, żeby nie padł łupem złodziei.
Ustawienie na wysokości oczu ma obok dobrej prezentacji i tę zaletę, że światło dochodzi również do dolnych partii roślin oraz że są one chronione przed wałęsającymi się zwierzętami domowymi i uciążliwymi pasożytami, takimi jak: mrówki, ślimaki i inne szkodniki. Jeżeli ustawiamy bonzai na ziemi, przypilnujmy, żeby podłoże było umocnione i pozbawione traw i chwastów.
Chwasty i trawy bowiem często dorastają do wysokości 1 m, odbierając bonsai światło, co sprawia, że dolne gałęzie marnieją i obumierają.

Za wyjątkiem bonsai wyłącznie pokojowych, formowanych na roślinach egzotycznych, nie odpornych na nasze zimy, drzewka bonsai mogą być stawiane w mieszkaniu tylko przez kilka dni lub tydzień i to tylko w okresie od kwietnia do września. Zimą potrzebują spokoju, gdyż są to zupełnie normalne drzewa, które po to, żeby być odporne i mocne, potrzebują rytmu rocznego z zimą i latem. Jeżeli przeniesiemy je zimą do ogrzanego mieszkania, wypadną wówczas z normalnego rytmu i będą zapadać na choroby, w najgorszym wypadku prowadzące do zamierania.