Przenikanie wody do wnętrza ziarna odbywa się najintensywniej: poprzez część przy zarodkową. W tej części, zwanej podstawą znajdowało się duże skoncentrowanie tkanki przewodzącej, przez! którą w okresie wegetacji odbywał się kontakt ziarna z resztą rośliny; Porowatość tej części ziarna powoduje bardzo silne wchłanianie wody.

Na przeciwległym końcu ziarna łuska jest zwykle mniej lub więcej uszkodzona, co umożliwia przenikanie wody w głąb bielma, ale nie z taką łatwością jak u podstawy. Z tego powodu w czasie moczenia zawartość wody w poszczególnych częściach ziarna jest różna, przykładowo może wynosić:

w górnej części ziarna 39,1%,

w części środkowej    38,3%,

u podstawy ziarna    47,1%.

Z biegiem czasu zawartość wody w różnych częściach ziarna wyrównuje się.

Szczególne znaczenie dla procesu moczenia ma fakt, że bielmo i zarodek są otoczone półprzepuszczalną okrywą nasienną. Gdy ziarno jest nieuszkodzone, do wnętrza przenikać może tylko czysta woda. Sole mineralne występujące w wodzie używanej do moczenia jęczmienia, bez względu na to, w jakiej ilości się znajdują, nie wywierają wpływu na wewnętrzne części ziarna. Mogą one przeniknąć do wnętrza ziarna tylko w przypadkach, gdy ziarno jest uszkodzone.